نشنال جئوگرافیک در صدر شبکه‌های اجتماعی

چگونه اول باشیم!؟

این ایده که رسانه اجتماعی بهترین کانال برقراری جذب مشتریان است، چیز جدیدی نیست. اما هم‌زمان با تکراری شدن پلتفرم‌هایی مثل فیسبوک و اینستاگرام برای تیم‌های مارکتینگ رسانه‌های اجتماعی، مخاطبان به دو گونه تغییر کرده‌اند: هم در استفاده از اکانت‌شان و هم در انتظارات‌ آن‌ها از حضور برندها در زمین بازی آنلاین‌شان.

نشنال جئوگرافیک در صدر برندهای رسانه‌ای در شبکه‌های اجتماعی قرار دارد. با ۵۹.۵ میلیون فالوور در اینستاگرام، فقط برندهای محبوبی مثل خود اینستاگرام و نایکی بالاتر از او ایستاده‌اند. نادین هگی، مدیر شرکای جهانی نشنال جئوگرافیک، استراتژی این سازمان را برای موفقیت در شبکه‌های اجتماعی در هفته رسانه‌های اجتماعی لندن به اشتراک گذاشته و همکارانش را به تفکر درباره اینکه چگونه برندها می‌توانند در تاثیرات آنلاین‌شان پا را فراتر بگذارند، فراخوانده است.

هگی، درباره باور نشنال جئوگرافیک سخن گفته و اینکه داستان‌گویی می‌تواند دنیا را تغییر دهد. او پنج قانون رسیدن به هدف را با سایرین در میان گذاشته است:

۱. با تصویر پیش روید: اکانت نشنال جئوگرافیک توسط صد عکاس برگزیده هدایت می‌شود که بهترین عکس‌هایشان را به اشتراک می‌گذارند. نه توسط یک مدیر رسانه‌های اجتماعی.
۲. بر روی قصه‌گویی و قصه‌گوها سرمایه‌گذاری کنید: نشنال جئوگرافیک کمک‌هزینه‌هایی را برای یافتن عکاسان جوان و مستعد طبیعت اعطا می‌کند.
۳. کجا، کِی و چگونه مخاطبان آن را می‌خواهند: به عنوان شریک snapchat discover، نشنال جئوگرافیک مطمئن می‌شود که با مخاطبانش حرکت می‌کند.
۴. انعطاف‌پذیر و سازگار باشید: با آزمایشی که با Facebook live صورت گرفته، نشنال جئوگرافیک می‌تواند داستان‌های گوناگون بیشتری را به اشتراک بگذارد و با محتوا سریع‌تر واکنش نشان دهد.
۵. به هدف پشتگرم باشید: ۲۷٪ سود نشنال جئوگرافیک به علم، اکتشاف و آموزش باز می‌گردد. core valueهای قدرتمند نشنال جئوگرافی این‌گونه ادامه می‌دهند.

خط مشی نشنال جئوگرافیک و ریسک‌هایی که به جان خریده تا محتواهایی زیبا پدید آورد، مخاطب را برای ۱۲۸ سال با خود همراه کرده و همچنان قدرتمند باقی مانده‌ است.

اما برای برنده‌هایی که می‌خواهند شریک موفقیت نشنال جئوگرافیک باشند، یک مشکل معمول باقی مانده است. برای شرکت‌های رسانه‌ای‌ که محصول‌شان محتواست، فقط تصاویر زیبایی که مردم با آن‌ها ارتباط برقرار کنند کافی نیست. مخاطبان کمال، قصه و واقعیت را دوست دارند. اگر برندها گوشه‌ی پایین سمت راست این محتواها را به لوگوی خود اختصاص دهند تا به مخاطب انبوه برسند، بسیاری از مردمی که به محتوا دسترسی پیدا کرده‌اند آن را کمتر دوست خواهند داشت.

برندها باید به درک بهتری از چرایی گردآمدن مخاطبان به دور برخی رسانه‌داران برسند و به جای پریدن روی سن با محتوای اسپانسردار بی‌بنیه، باید قوانین نشنال جئوگرافیک را در نظر بگیرند. با معرفی نشانه “آگهی” در بسیاری از کانال‌های محبوب، مخاطبان به چیزی فراتر از لوگو احتیاج دارند تا باور کنند که برند اسپانسرشده به چیزی که برای آن‌ها مهم است، اهمیت می‌دهد.

رسانه اجتماعی دیگر چیز تازه‌ای نیست. پس برندها برای درک عمق‌تر ارزش‌های مورد نظر شرکا و مخاطبان‌شان در هنگام تولید محتوا برای جهان شبکه‌های اجتماعی، هیچ عذری ندارند. این کاری است که نشنال جئوگرافیک از پس آن برآمده است.